‘Heb je de vaatwasser nou al uitgepakt? Heb je de bank al gebeld? Ruim je kamer nou eens op! Waarom doe je het niet gewoon even?’ Dit soort vragen heb ik mijn gehele leven al vaak gehoord. En dan vooral die laatste: niet… gewoon… even… Hoe doe je iets ‘gewoon even’?
Wanneer ik taken moet uitvoeren die mij totaal niet interesseren – en vooral als ik het nut er niet van in zie – ben ik een kei in uitstellen. Onlangs maakte iemand de vergelijking dat het voelt alsof je een gezonde kies moet laten trekken bij de tandarts. Totaal nutteloos dus. Ik wil dan het liefste weglopen voor de verantwoordelijkheid, het onder een grote stapel boeken stoppen of iets anders ‘heel belangrijks’ te gaan doen.
Zo was het in mijn studententijd vaak heel erg noodzakelijk om ineens het gehele huis schoon te maken wanneer ik nét tentamenweek had. En wanneer de vaatwasser na drie dagen toch echt eens uitgepakt zou moeten worden, bleek dat twaalfde potje FIFA toch echt niet te kunnen wachten.
Zelfbeeld
Waarom vond ik het nou zo moeilijk om mijzelf te motiveren om dit te doen? Als ik in de mijn bekende hyperfocus zat, dan lukte mij alles. Dat vond ik leuk. Nuttig. Daarnaast lukte mij het ook vaak wanneer de bekende deadline in zicht kwam. Ineens leek er uit het niets een motortje aan te gaan, die ik in andere situaties maar niet gerepareerd kreeg. Dat maakte mij enorm onzeker. Ben ik nou gek? Of lui? Wat mankeert mij? Allemaal vragen die negatieve invloed hadden op mijn zelfbeeld.
Uiteindelijk kreeg ik, ongeveer acht jaar geleden, de diagnose ADD. Hierdoor vielen vele puzzelstukjes op zijn plaats. Zo ook het stukje zelfactivatie. Ik was dus niet gek, lui of moe, maar het had een oorzaak. Ik snapte nu waar het probleem vandaan kwam. Maar daarmee was het probleem nog niet verdwenen.
Externe prikkels
Of je het nou wil of niet, soms moet je ook dingen doen die niet leuk zijn. Het huishouden was voor mij altijd een enorm probleem. Gelukkig ontmoette ik op een gegeven moment mijn huidige vriendin. Zij houdt van een opgeruimd en schoon huis. Dit was voor mij de externe prikkel die ik nodig had om het huishouden te doen. Na verloop van tijd merkte ik zelf dat ik ook rustiger gevoel kreeg van een opgeruimd huis en bleek het ineens niet meer zo moeilijk te zijn.
Getting Things Done
Daarnaast kwam ik in aanraking met de twee-minutenregel. Deze methodiek komt uit het boek Gettings Things Done van David Allen (aanrader!). Deze regel komt er simpelweg op neer dat alles wat je binnen twee minuten kan doen, je beter gelijk nu kan doen in plaats van op te schrijven in je takenlijst.
Deze GTD-takenlijst is ook een middel wat mij enorm heeft geholpen. Wanneer mij een bepaalde taak te binnen schiet of iemand vraagt mij iets te doen, dan noteer ik het direct in mijn telefoon. Ik heb daar verschillende tabs gemaakt zoals werk, studie, persoonlijke ontwikkeling, huishouden etc. Hierdoor is het uit mijn hoofd en kan ik er op een rustig moment naar kijken en gaan verdelen.
Ik kom er gaandeweg achter wat voor mij werkt. En door het op mijn manier uit te voeren, word ik er beter in en krijg ik er steeds meer plezier in.
En toch: soms ervaar ik nog steeds een probleem met zelfactivatie. Op dat soort momenten accepteer ik het. Ik veroordeel mijzelf niet, ik ben namelijk niet perfect en hoef dat ook niet te zijn.
Wil je ook grip op jouw ADD? Meld je de dan snel aan voor onze tweedaagse ADD training!