Bij de start van iets nieuws gaan jij en ik vaak op weg met frisse moed, enthousiasme en een plan waar we best aan willen sleutelen. Met 200 procent aandacht en energie verzetten we in het begin bergen. En ik weet niet hoe het bij jou zit, maar bij mij zit er vaak genoeg potentie en creativiteit in mijn systeem waardoor ik ook nog mooie doelen haal.
Met mijn 51-jarige ADD-brein vind ik zo mijn weg in het leven met ups en downs. En dat leven vond ik de afgelopen jaren steeds leuker worden, al namen de rimpels en grijzen haren toe. Mijn gebruiksaanwijzing is duidelijk en ik weet mijn kwaliteiten te benutten. Dat waar ik niet goed in ben, heb ik steeds meer geaccepteerd. Ik volgde opleidingen, werkte in het onderwijs, er groeide mooie vriendschappen en de afgelopen jaren groeide ADD Coaching steeds verder uit. Dus ik zat lekker in mijn flow.
Kink in de kabel
Totdat ik begin juni te horen kreeg dat ik borstkanker had. ‘Welkom bij de club’, stond er op een kaartje. Eén op de zeven vrouwen in ons kikkerlandje krijgt deze diagnose. Het goede nieuws is dat 87 procent nog leeft na vijf jaar. Maar mijn wereld stond even stil. Tussen de grijze betonmuren van ons, net opgeleverde, nieuwbouwhuis keek ik naar de lege achtertuin en vroeg me af of ik het tuinhuis nog af zou zien. Geloof me, dwars door de geruststellende opmerkingen heen vliegen alle scenario’s door je, toch al drukke, hoofd.
ADD en vluchtgedrag
Mijn grootste zorg (naast de angst en het verdriet van de kids) was mijn toko. Hoe krijg ik het voor elkaar om alles in goede banen te leiden en ook nog mijn eigen medische traject in alle rust te doorlopen? Hoe kwetsbaar ben je als jij degene bent die aan het roer staat. Ik wilde vluchten omdat ik het niet kon overzien. Bang om fouten te maken en de boel in de soep te laten lopen. Klanten, collega’s en mezelf teleur te stellen. Een oude strategie (vluchten) stak de kop op. Herken je dat, ADD en vluchtgedrag?
Dochter één en twee staken er een stokje voor dat ik een bord ‘ADD Coaching te koop’ zou lanceren. Deze jongvolwassenen namen verantwoordelijkheid toen ik het even niet meer voor me zag. Met het team organiseerden we een Zoom-meeting waarin taken werden opgepakt. En dat gaf mij lucht en ruimte. Hoe fijn is het om te merken dat je er niet alleen voor staat!
Leven met aandacht is onze missie
Dus ik ben niet gevlucht, maar daarvoor in de plaats heb ik de afgelopen weken nagedacht over mijn plek en de toekomst van ADD Coaching. Onze missie is ‘Leven met aandacht’. Dat betekent zo veel mogelijk mensen met ADD coachen en trainen. Zodat zij leren hun plek in te nemen en hun kwaliteiten optimaal te benutten in deze mooie wereld. En dat kan ik niet alleen. Daarom ben ik blij met nieuwe collega’s die meebouwen aan de toekomst. Bevlogen mensen met een rugzak aan ervaring en tools, die naast professioneel opgeleid ook ervaringsdeskundigen zijn.
Mijn super team bij ADD Coaching
We zijn een team. Charlotte, Nienke, Jolanda, Marijn, Suusje, Jasper. Nieuwe coaches Anouk, Jaime, Godelieve en Karlin welkom! Dus we gaan door en ik ben de komende maanden een soort Louis van Gaal. Ik mag aansturen langs de zijlijn. Het zal niet altijd meevallen om op het bankje te zitten, maar het is een nieuwe uitdaging en dat geeft energie! Nieuwe ideeën beginnen dan vanzelf op te borrelen. Want ouders van jongeren met ADD willen ook graag een workshop. En partners willen ook graag weten hoe zij met hun ADD-geliefde moeten omgaan. En vrouwen in de overgang en met ADD is ook een thema waar we meer aandacht aan zouden moeten besteden… Dus ik blijf; )
Fight, flight, freeze – geen ADD en vluchtgedrag
Waarbij ik trouwens niet wil zeggen dat je nooit van baan mag veranderen of een nieuwe uitdaging moet afslaan! Maar check je onderliggende stroom aan emoties. Wat is de overtuiging voor je vlucht- of vechtstand? Check met een coach of buddy waar je neiging vandaan komt. Maak dan je keus en ga er weer de volle 200 procent voor!
P.s. Het gaat goed hoor. Ik herstel goed van de operatie en ik hoef geen chemo. De bijwerkingen van de hormoontherapie vallen tot nut toe mee. Dus ik heb vertrouwen in de toekomst!
Margo Matse