Vanochtend liet ik mijn labradorpup Rubi uit. Op de dijk naderde een man. Ik vroeg me af wat ik toch hoorde. Met elke stap kwam het geluid dichterbij… Op een gegeven moment had ik door dat de man die mij tegemoetkwam, schaamteloos hard liep te zingen, in zijn uppie, zonder hond ook nog, beetje Pavarotti-achtig.
Heerlijk! Ik werd zelfs een beetje jaloers. Stel je voor dat Ãk het lef had uit volle borst te zingen, alsof ik de enige mens op aarde was. En stel je voor dat iemand anders dat dan hoorde, een dorpsgenoot of zo, iemand die mij in de zeventien jaar dat ik bij hem of haar in het dorp woonde, regelmatig had gegroet en mij in het vakje altijd-binnen-de-lijntjes had geplaatst.
Wat zou er gebeuren? Met mij of met die ander? Zou hij of zij ook gniffelen en jaloers worden en keihard gaan zingen?
Je mag jezelf zijn!
We hebben natuurlijk niet allemaal de behoefte uitbundig uiting te geven aan onze innerlijke drang. Toch is het jammer dat we onderweg naar volwassenheid zo veel sociaal-wenselijk gedrag zijn gaan vertonen. En hoe genieten we als een ander heerlijk schaamteloos zijn of haar ding doet?
In mijn pubertijd hield ik van mijn opstandige ska-outfits, tijgerprintjes, gympen vol gaten die met verschillende kleuren waren gerepareerd. Tweedehandskleding kocht ik niet vanuit de duurzaamheidsgedachte, maar gewoon om goedkoop een kekke outfit te scoren. Ik had stekeltjes en in mijn nek een eng dun vlechtje. Oké, ik schrok best toen ik in de spiegel keek nadat mijn zus iets te enthousiast aan het knippen was geweest. Want onder die stoere buitenkant zat toch nog ergens de vraag ‘Wat zal de ander ervan vinden?’
We leven gelukkig in een tijd waarin je meer dan ooit mag zijn wie je bent en je je mag je kleden zoals je wilt. Maar we passen ons allemaal aan en dat is in veel gevallen ook wel zo handig. Als leerkracht vind je een bepaalde mate van sociaal wenselijk gedrag zeer prettig in een klas vol individuen.
Leven met ADD – gehoor geven aan je impulsen of je aanpassen?
Maar wat nu als je je te veel hebt aangepast? Wat als jij vooral leeft ‘zoals het hoort’ in plaats van op een manier waar je blij van wordt en die het beste bij jou past?
Als jij ADD of ADHD hebt, is het vaak lastig koers te houden tussen je eigen verlangens en behoeften en wat de buitenwereld van je vraagt of verwacht. Soms wil je gewoon schaamteloos gehoor geven aan je impulsen en moeten er emoties uit. Als dat niet gebeurt, zou het dan zo kunnen zijn dat je meer last krijgt van je ADD-eigenschappen? Omdat je op je tenen loopt en continu bang bent dat je iets doet wat je als een boemerang terugkrijgt? Dus stress?
Heerlijk schaamteloos dansen!
Met hardop zingen heb ik eigenlijk niet echt iets. Maar uren schaamteloos dansen vind ik heerlijk! Ik ben deze activiteit, zonder dat ik me ervan bewust was, onderweg naar volwassenheid kwijtgeraakt. Dus dit jaar zet ik haar weer op de kaart. Zodat ik lekker kan ontspannen en mijn ding kan doen.
Wat mis jij? Heb jij je aangepast aan de omgeving, omdat het zo hoorde? Of omdat je van huis uit bepaalde overtuigingen hebt meegekregen die misschien helemaal niet bij jou passen? Ervaar je te veel stress? Wat heeft dat voor invloed op jouw functioneren nu? Goed om daar eens bij stil te staan en over na te denken met elkaar. Leren leven met ADD, dat doe je samen.
Er is nog plek! Geef je op voor de training – Effectief leven met ADD.