ADD staat voor Attention Deficit Disorder. Hierbij heb je een tekort aan of een disbalans tussen de neurotransmitters: dopamine en noradrenaline. Het gevolg: concentratieproblemen. ADD is een genetisch bepaalde concentratiestoornis, ook wel aandachtstekortstoornis of het overwegend onoplettend type genoemd. ADD is het stille zusje van ADHD. Het is geen karaktertrek of opvoedingsfout, zoals weleens wordt gedacht, maar een stoornis.

Nu er antwoord is gegeven op de vraag: wat is ADD, vraag je je wellicht af of je dit hebt. Heb je Attention Deficit Disorder, dan verwerk je informatie, indrukken en emoties langzamer dan andere mensen en heb je een slechter kortetermijngeheugen. Je bent sneller afgeleid en een gebrek aan overzicht maakt plannen, organiseren en opruimen lastiger. In een groep blijf je luisteren naar de gesprekken om je heen, waardoor je je niet kunt focussen op het gesprek dat je zelf aan het voeren bent. Je bent waarschijnlijk vaak dingen kwijt en hebt moeite taken af te ronden.

Biologisch gezien komt de stoornis erop neer dat er een tekort is aan of een disbalans is tussen de neurotransmitters dopamine en noradrenaline. Dit zorgt voor concentratieproblemen. ADD is in veel gevallen genetisch bepaald. Heb jij deze concentratiestoornis, dan is de kans 75 procent dat een van je ouders het ook heeft. ADHD of ADD komt voor bij 1 tot 4 procent van de kinderen. Zeker een derde ondervindt er ook als volwassene nog last van.

ADD hoeft niet altijd een probleem te zijn; behalve nadelen kan deze stoornis ook voordelen opleveren. Sommige mensen met Attention Deficit Disorder kunnen goed probleemoplossend denken. Ze hebben ruimtelijk inzicht en een groot inlevingsvermogen, kunnen informatie en indrukken snel combineren en zijn creatief. Sommige mensen met ADD kunnen hyperfocussen als taken binnen hun interessesfeer vallen; ze zijn dan extreem geconcentreerd en zich niet bewust van wat er om zich heen gebeurt.

Maar om eerlijk te zijn: regelmatig leidt de concentratiestoornis wel tot problemen, zowel op school als op het werk als in de thuissituatie. Heb je ADD, dan is de kans groot dat je op een lager niveau functioneert dan je zou verwachten. Logisch ook, want als je uitsteldrang hebt, haal je niet het maximale uit jezelf. En als je carrière maakt, krijg je er vaak leidinggevende taken bij – en dat is nou net een terrein waarop je meestal niet uitblinkt met ADD. Je partner kan je dromerigheid of vergeetachtigheid verwarren met gebrek aan hoffelijkheid of zelfs onbetrouwbaarheid. En zelfstandig een huishouden voeren valt lang niet altijd mee als je slecht bent in plannen en taken afmaken. Frustrerend allemaal!

Tot zover een antwoord op Wat is ADD? Een vervolgstap kan zijn om een diagnose vast te laten stellen. De diagnose ADD wordt gesteld op basis van een of meerdere gesprekken met een psychiater of psycholoog. Er is géén test om Attention Deficit Disorder vast te stellen. Vaak gaat de stoornis bij volwassenen samen met andere psychische problemen; 70 procent heeft behalve van Attention Deficit Disorder ook last van depressiviteit, angst- en dwangstoornissen, verslaving aan alcohol of drugs of een persoonlijkheidsstoornis.

In een behandeling is psycho-educatie heel belangrijk. Kinderen krijgen soms indirecte gedragstherapie in de vorm van parent management training (PMT) en mediatraining aan ouders en leerkrachten. Directe gedragstherapie is voor de lange termijn minder effectief gebleken. Bij volwassenen kan coaching een manier zijn om met ADD te leren omgaan. Wil je weten hoe? Plan dan een gratis ADD Date met mij.

Als dat allemaal niet genoeg helpt, kunnen medicijnen worden voorgeschreven. Het effect en de bijwerking verschillen van mens tot mens. Een medicatieadvies blijft dus altijd maatwerk.